یادنامه ابراهیم آل اسحاق

امروز از  روزی که  ابراهیم بعد از سالها مقاومت در برابر بیماری، سرانجام از زندان جسم دردمندش رهایی یافت، نه سال می گذرد...

 از آن غروب بشدت ابری و سرد اول نوامبر سال  2010، که حتی فضای سرمازده داخل اتاق ما نیز خاکستری و تیره و تار بود، نه سال می گذرد...

 از لحظه ای که  او با تنی خسته اما لبخندی محو بر لب، برای همیشه چشم بر جهان فرو بست و از کنار من و ما پر کشید و رفت، نه سال می گذرد...

 نه سال می گذرد.... اما یاد و خاطره او همچنان در قلب و جان و خانه ما باقی و جاری است و همیشه خواهد بود.